Waarom noemt men Parijs de stad van de liefde?

“L’amour, l’amour, l’amour…”

Parijs staat al van oudsher bekend als de stad van de liefde en dat is zeer terecht. Want wat is er heerlijker dan met je geliefde hand in hand door de pittoreske straatjes van de stad te slenteren, ’s avonds een plekje zoeken in een knusse bistro en de dag af te sluiten met een wandeling langs de Seine waar de lichten van de stad voor een sprookjesachtige sfeer zorgen?

Dit kan alleen maar in Parijs, maar hoe heeft de stad deze eervolle titel eigenlijk gekregen?

Het begon in de negentiende eeuw.

Parijs stond, vooral in de negentiende eeuw, bekend als een stad waar veel te beleven viel. Rijke mannen gingen naar Parijs om ‘ondeugend’ te zijn. Ze bezochten shows met schaars geklede dames en hadden naast hun eigen vrouw vaak ook nog een minnares. En als de zon onderging, was het tijd voor het ‘absint uurtje’. De vrouwen van de nacht gingen de straat op, op zoek naar cliënten die ze vonden op de terrassen van de cafés en in cabarets zoals de Folies Bergère en Moulin Rouge. Deze courtisanes waren de luxe prostituees van het negentiende-eeuws Parijs. Het waren sterke, zelfstandige vrouwen die zelf bepaalden met wie zij het bed deelden en de hoge heren schonken deze dames maar al te graag hun rijkdom in de vorm van juwelen, japonnen, kunst en prachtige appartementen.

Schrijvers en kunstenaars.

Schrijvers en kunstenaars van over de hele wereld trokken massaal naar Parijs eind negentiende eeuw. De Belle époque periode zorgde ervoor dat een levensstijl waarin vrijheid, cultuur en schoonheid een norm werd.  Parijs werd de culturele hoofdstad van Europa, er waren goede kunstopleidingen en iedereen die ertoe deed vertrok naar de stad. Er hing een zweem van romantiek rond deze kunstenaars waar iedereen bij wilde horen.

Parijzenaars zijn een charmant volk.

Parijzenaars kunnen erg charmant zijn. De mannen kleden zich goed, houden graag de deur voor je open, ze zijn welgemanierd en kunnen heel goed flirten!  En dan de vrouwen. Parisiennes stralen dat je ne sais quoi gevoel uit en blijft daar maar eens onbewogen onder!

De Franse taal is betoverend.

Ohhh, die zangerige, poëtische Franse taal. Ieder woord klinkt als muziek in de oren. Want zeg nou zelf, je t’aime klinkt toch veel beter dan ik hou van jou? En ook al begrijp je de Franse taal niet, Franse chansons komen altijd recht je hart binnen.

De liefde voor eten.

Van iedere maaltijd wordt een feestje gemaakt. Of je nu een heerlijk ontbijt hebt met croissants, een uitgebreide lunch op een terras of een romantisch diner ergens in een achterafstraatje, er wordt de tijd genomen om te genieten van het eten en het gezelschap. En wat dacht je van die watertandende patisserie? Daar smelt je hart toch van?

Maar laten we ook vooral de stad zelf niet vergeten. De prachtige architectuur, de hobbelige keitjes die glanzen in de ochtendzon, Parijs is een sprookje. En wat dacht je van de verleidelijke geuren uit de boulangeries en restaurants, de straatmuzikanten, de vele musea die je terugbrengen in de tijd, de prachtig onderhouden tuinen, bruggen… zucht.

Ja, Parijs mag met recht de stad van de liefde genoemd worden.